5. Droevige Muziek

Oh boy, onlangs wat CD’s gekocht waaronder Elliott Smith van Elliott Smith, misschien wel het triestigste album dat ik bezit. Er zijn verschillende gradaties droefgeestige muziek: van melancholisch (Beach Boys, Nick Drake, The Smiths...) tot de depressies van ’80s postpunk (Bauhaus, Joy Division, PiL..) MAAR de diepste laag van smart wordt, geloof ik, bereikt door zeer trage, vrij eenvoudige, kale muziek. Het woord triestig is eigenlijk niet meer toepasbaar op deze level: het is meer een soort uitzichtloze pijn door gitzwart verdriet, waarbij de ego gaandeweg wegsterft. Het vroegste voorbeeld dat ik hier van vind is een nummer uit 1974 van Big Star, die ondanks hun naam én de titel van hun eerste album (#1 Record) nooit veel succes kenden.

Het nummer Holocaust van op hun derde, nooit afgewerkte album Third/Sister Lovers is een pijnlijke afdaling naar misschien wel de donkerste lijn ooit “You’re a wasted face/ You’re a sad-eyed lie/ You’re a HOLOCAUST.” De Holocaust is de ergste, triestigste gebeurtenis in ons collectief geheugen dus een meer sombere “you’re a x” vergelijking kan gewoon niet gemaakt worden; dit is de Marianentrog van dieptepunten. Probeer x te vervangen met een droeviger woord; het zal jou niet lukken. 

Dit soort donkere muziek komt hierna het meest voor in de jaren ’90 natuurlijk. Een paar voorbeelden (niemand luistert doorgestuurde muziek volledig door, maar laat het desnoods 30s afspelen en je zal de vibe wel verstaan):

 Vroege Cat Power: What Would the Community Think (1996):


 Steal My Body Home (1994) van Beck

Something in the Way van Nirvana natuurlijk (1991)

en Elliott Smith dus: 

als je ‘s nachts goed luistert naar de intro van Christian Brothers (1995) dan voelt de stijgende/dalende akoestische gitaarlijn als een botermes die langzaam jouw buikholte van onder naar boven openscheurt. 

Wie echt wil wenen kan deze zelfmoordscène uit de fantastische The Royal Tenenbaums bekijken waarin Elliott Smith's Needle in the Hay wordt afgespeeld (ik was te jong toen ik het eerst zag)

Volgende keer een vrolijker onderwerp: kapsels in jaren 80 films.
Exhibit 1: